ΠΕΔΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ

 

Μετά από προτροπή συμπολιτών μου γράφω αυτό το κείμενο για την ενημέρωση σας.Τόσο για τους πολίτες Ωραιοκάστρου όσο και για τους πολίτες των γύρω περιοχών .

Στο ΠΕΔΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ  θα βρείτε:

•  Παθολόγο κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και
•  Γενικό Ιατρό κάθε Πέμπτη.

Το ιατρείο μένει κλειστό μόνο Τρίτη .


 Η επίσκεψη ,η εξέταση ,η συνταγογράφηση και το κλείσιμο ραντεβού είναι ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ. Το τονίζω γιατί πολύς κόσμος πιστεύει πως οφείλει να πληρώσει κάτι. 
Σε κάθε σας επίσκεψη σε ιατρείο ΠΕΔΥ ,να έχετε το βιβλιάριο σας εάν είστε ασφαλισμένοι και οι ανασφάλιστοι οπωσδήποτε το ΑΜΚΑ σας.
Εξυπηρετούνται όλοι οι πολίτες ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι αρκεί να έχετε ραντεβού το οποίο κλείνετε στα τηλέφωνα: 2310518201 , 2310513769 και 2310741507,μόνο με το ΑΜΚΑ σας . Το τηλεφωνικό κέντρο λειτουργεί 8.00 με 13.30 καθημερινά.

• Στην περίπτωση που κάποιος είναι ασθενής                           (πχ γρίπη,γαστρεντερίτιδα κλπ) εξετάζεται από τον ιατρό ως έκτακτο περιστατικό και δεν χρειάζεται να προγραμματίσει ραντεβού.
• Τα χρόνια νοσήματα (πχ Υπέρταση,Διαβήτης κλπ) υποχρεωτικά με ραντεβού.Για την καλύτερη εξυπηρέτηση σας ,κλείστε το ραντεβού που επιθυμείτε πριν τελειώσει η φαρμακευτική αγωγή του προηγούμενου μήνα.

ΕΝΕΣΕΙΣ γίνονται από τις νοσηλεύτριες 9.00 με 11.00 καθημερινά εκτός Τρίτης που το ιατρείο παραμένει κλειστό λόγω έλλειψης προσωπικού.Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως αν έρθετε  για παράδειγμα ,στη μια η ώρα  δεν θα εξυπηρετηθείτε.
 Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή θα βρείτε εμένα στο Ιατρείο 
(Αργυρώ Πανανάκη- Νοσηλεύτρια ΤΕ). 

Το τηλέφωνο του Ιατρείου  είναι : 2310695770
 (7.00-15.00 καθημερινά εκτός Τρίτης)
 ΟΔΟΣ:Λόρδου Βύρωνα 14
Το ιατρείο ΠΕΔΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ βρίσκεται απέναντι από τα γήπεδα τένις στο Κονταξοπούλειο (δημοτικό κλειστό γυμναστήριο Ωραιοκάστρου).
Την Τρίτη που το Ιατρείο είναι κλειστό ,μπορείτε να εξυπηρετηθείτε στα Ιατρεία Πεδυ που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από την περιοχή μας (πχ ΠΕΔΥ Νεαπόλεως-τηλ.ραντεβού 2310960408), καθώς και στα Κέντρα Υγείας (πχ Κ.Υ. Λαγκαδά τηλ.23943 30700 ή Κ.Υ.Α.Τ. Εύοσμου τηλ. 2310 387772) ή στα νοσοκομεία που εφημερεύουν.


  Για οποιαδήποτε πληροφορία μη διστάσετε να μας ρωτήσετε στο τηλέφωνο του ιατρείου ΠΕΔΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ.

Με σεβασμό στον πολίτη

ΑΡΓΥΡΩ ΠΑΝΑΝΑΚΗ 

ΤΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ

ΜΕ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΑΙΜΟΦΥΡΤΗ...

 

Είμαι η ''Φαίη'' , 30 ετών ...΄΄Εζησα παιδικά χρόνια ήσυχα κι ευτυχισμένα  μαζί με τον αδερφό μου με τον οποίο έχω 5 χρόνια διαφορά.Οι γονείς μου απλοί φυσιολογικοί άνθρωποι ,με τα λάθη τους αλλά  πάντα με τις καλύτερες προθέσεις ,έκαναν το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά τους.Στο σχολείο ήμουν αγαπητή και έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις...Όλα έβαιναν καλώς μέχρι εκείνο το απόγευμα που θα άλλαζε τη ζωή μου για πάντα....

Εκείνο το απόγευμα αποφάσισα να επισκεφτώ τη θεία μου....12,5 χρονών λοιπόν τότε...πήρα το ποδήλατο μου και έφυγα με χαρά....Ξαφνικά μου επιτίθεται ένας άνδρας, με χτυπά στο κεφάλι και στον αυχένα ,πέφτω από το ποδήλατο μου στην άκρη του δρόμου και .....''ευτυχώς''....χάνω τις αισθήσεις μου....  και έτσι δεν θυμάμαι αυτό που ακολούθησε.....

Αιμόφυρτη,χτυπημένη άσχημα δίχως αισθήσεις και ... σεξουαλικώς κακοποιημένη  με παράτησε κι έφυγε βιαστικά ...Οι γονείς μου με έψαχναν...Δήλωσαν την εξαφάνιση μου όμως έπρεπε να περάσουν 3 ημέρες για να είμαι επίσημα αγνοούμενη.Με βρήκε ένας αστυνομικός τα ξημερώματα όπου με βοήθησε και με μετέφερε στο νοσοκομείο αμέσως...Σοβαρά τραύματα στον αυχένα , σπασμένο χέρι και εκδορες παντού!

 

Απολογισμός; 11 ημέρες εντατική... 2 μήνες Νοσοκομείο με αφωνία από το σοκ..Παιδοψυχολόγοι μου μιλούσαν απο την αρχή αν και μετα την εντατική θυμόνουν μικρές στιγμές σαν όνειρο και για αυτό τον λόγο έπαψα να μιλάω...Ένας χρόνος απουσίας από το σχολείο ....7 χρόνια σε ψυχολόγους με βαριάς μορφής κατάθλιψη και 8 χρόνια με φαρμακευτική αγωγή....Σιχάθηκα  τον εαυτό μου,ξέσκιζα το δέρμα μου ,ντρεπόμουν για αυτό που μου συνέβη... έκοψα 4 φορές τις φλέβες μου τον πρώτο καιρό...Πέρασα φάση άρνησης και μίσησα όλους τους άνδρες...Η οικογένεια μου τα έχασε! Στην αρχή ήθελαν να κρυφτούν απο τον κόσμο! Πήγαιναν όλοι σε ψυχολόγο για χρόνια ! Σιγά σιγά το ξεπεράσαν, με τα χρόνια ,αν μπορεί ένας γονιός να το ξεπεράσει όλο αυτό ... Με έβλεπαν σα να ήμουν άρρωστη! Δεν μου χαλούσαν κανένα χατηρι ! Εκείνοι το έκαναν με όλη τους την αγάπη όμως τελικά ήταν λάθος!
Στο σημείο όπου έγινε το συμβάν του έπεσε το πορτοφόλι του οπότε και τον βρήκαν αμέσως ! Τότε ήταν 36 ετών και πατέρας τριών παιδιών ! Δικάστηκε...''Έφαγε'' 10 χρόνια εγκλεισμό σε ψυχιατρείο και πήρα και αποζημίωση μετά απο πολλά χρόνια και μετά από 28 δικαστήρια! Ήταν ψυχολογικά άρρωστος,είπαν .... Στο δικαστήριο είπε '' Δεν έκανα κάτι τραγικό ούτως η άλλως κάποια στιγμή θα έκανε σεξ...''

Στα 19 μου χρόνια αποφάσισα μετά από όσα πέρασα να κάνω την πρώτη μου σχέση ...για σχεδον δύο χρόνια κατά τη διάρκεια της πράξης,έβαζα τις φωνές ,έκλαιγα και τον έπρωχνα να φύγει...Με πολύ υπομονή όμως ο τότε σύντροφος μου με έκανε να το ξεπεράσω σιγά σιγά....

Φυσικά μου στοίχειωσε την ζωή! Απο εκεί που έπαιζα με τα παιχνίδια βρέθηκα στα δικαστήρια και στους ψυχιάτρους! Τον είδα πριν 2 χρόνια σε ένα νυχτερινό μαγαζί ! Ένιωσα πολυ άσχημα! Έτρεξα να φύγω....Πλέον μετά απο μεγάλο αγώνα και πολύ προσπάθεια με τον εαυτό μου και βοήθεια ειδικών έχω πετάξει τα χάπια..Παντρεύτηκα και κουμπάρος μας έγινε ο αστυνομικός που με έσωσε τότε...Ο συγκεκριμένος αστυνομικός συμπολίτης μου και από τότε πάντα δίπλα μου, θυμάμαι καθόταν ωωωωρες δίπλα μου στο νοσοκομείο με τεράστια υπομονή περιμένοντας να πάρει κατάθεση μήπως και ανοίξω το στόμα μου να πω μια κουβέντα και να μου χαϊδεύει το κεφάλι! 

 Ο σύζυγος μου γνωρίζει! Σοκαρίστηκε στην αρχή και του πήρε λίγο καιρό να "ελευθερωθεί" μαζί μου... Έτσι μιλάω για αυτό που βίωσα χωρίς να τρελαίνομαι απλά δακρύζω !

Μάλλον κατάφερα να το αφήσω πίσω!
 
Συμβουλή;Δεν υπάρχει στην ουσία συμβουλή .... Ο θεός να φυλάει τα παιδιά όλου του κόσμου και τα μάτια μας 14....Αυτό που θα ήθελα να πώ στις γυναίκες που κάποτε βίωσαν κάτι παρόμοιο είναι :
Πίστη, επιμονή και αγώνα ! Αγώνα για να πάρουν την "ψυχή ", που αυτός τους έκλεψε, πίσω !
 Εγω πια πηγαίνω εθελοντικά και βοηθάω γυναίκες που περνάνε παρόμοια περιστατικά !

Επιμέλεια κειμένου: Αργυρώ Πανανάκη

 ''ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ...ΜΟΝΟ ΠΟΥ... ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑΝ....''

Η ''Άννα'' υπήρξε θύμα για πολλά χρόνια.Κακοποιήθηκε βάναυσα πολλές φορές από τον πρώην σύζυγό της.Για χρόνια η μόνη της παρέα ήταν ο πόνος ,η κακοποίηση και ο φόβος...Οικογένεια και φίλοι απώντες...Τα κατάφερε όμως και πλέον με χαμόγελο και δύναμη αντιμετωπίζει απλά προβλήματα της καθημερινότητας όπως όλοι...Έτσι θέλησε να διηγηθεί όσα πέρασε μέσα από το blog μου ελπίζοντας να βοηθήσει γυναίκες που βιώνουν αυτή τη στιγμή τον εφιάλτη της κακοποίησης. Είναι αγαπημένο μέλος της ''οικογένειας '' μας Family Online στο fb. https://www.facebook.com/groups/171063003249099/

όμως για την δική της προστασία είναι η ''Άννα'' που πέρασε πολλά.... 

Ερώτηση 1 :Πες μας λίγα λόγια για τα παιδικά σου χρόνια.

Τη σχέση με τους γονείς και τα αδέρφια σου...

Μεγάλωσα μέσα στην φτώχεια,θυμάμαι η μάνα μου να μας βάζει για ύπνο από τις 7  για να μη χαλάσουμε τίποτα μέσα στο σπίτι...Είμαστε 3 αδερφές και με τη μια μεγαλώσαμε σα δίδυμες(είχαμε μόνο δύο χρόνια διαφορά)...
Δεν θυμάμαι πολλά ,κυρίως το ξύλο από τον πατέρα μου...για κάθε τι που τον ενοχλούσε.Ισως φταίει το γεγονός πως με έκανε μικρός ,όταν ήταν φαντάρος,δεν ξέρω...
Στο σχολείο τα πράγματα ήταν ασχημα,με κοροιδευαν οι περισσότεροι λόγω μια μικρής αναπηρίας που είχα...Φίλες δεν είχα...Δεν μπορόυσα να πάω πουθενά...Μόνο με την γιαγιά μου περίπου στα 12 ,την είχα παρέα γιατί έμενε δίπλα μας...Με την μητέρα μου δεν είχα καλές σχέσεις κι αυτό έγινε ακόμη χειρότερο όταν έδωσε την μια από τις αδερφές μου στην θεία μου να την μεγαλώσει.... 

Ερώτηση 2 :Σε ποιά ηλικία παντρεύτηκες ?Ήταν από έρωτα ?

Παντρεύτηκα στα 17 ,οι γονείς μου υπέγραψαν γιατί ήμουν ανήλικη.Όχι δεν ήταν από έρωτα αλλά από την ανάγκη μου να φύγω από το πατρικό μου.Αλλά μάλλον έπεσα σε χειρότερη τιμωρία.
 

Ερώτηση 3:Τι διαφορά ηλικίας είχατε ?

7 χρόνια μεγαλύτερος μου και αλλόθρησκος.Η μητέρα του ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά.

 

Ερώτηση 4: Εργαζόσασταν και οι δύο ?Πώς ήταν η ζωή σας τα πρώτα χρόνια ?

Εγώ εργαζόμουν μέχρι που έμεινα έγκυος,εκείνος ήταν ο κλασσικός τεμπέλης. Χαρτιά ,ποτά και ξενύχτια...Τα καλά μας χρόνια ήταν μόνο τα 3 πρώτα,από εκεί και πέρα όλα άλλαξαν. 

Ερώτηση 5: Θυμάσαι την πρώτη φορά που δέχθηκες βία από τον πρώην σύζυγό σου ?Μπορείς να μας το περιγραψεις...

Ναί θυμάμαι ,ήταν λίγο μετά την γέννηση του πρώτου μας παιδίου....Γύρισε σπίτι χαμένος από τα χαρτιά και άρχισε τον καυγά . Στη συνέχεια υπήρξε μια σχετικά ήρεμη περίοδος,έμεινα και πάλι έγκυος και εκεί άρχισε και πάλι να με χτυπάει,ακόμη κι όταν ήμουν 8 μηνών έγκυος δε δίστασε να μου πετάξει ένα ξύλινο παιδικό καρεκλάκι και γλίτωσα το παιδί μου στο τσακ που λένε , γιατί πήγαινε κατά πάνω του. Από εκεί και πέρα άρχισε να γίνεται ακόμη πιο επιθετικός, με χτυπούσε συνέχεια,με τραβούσε από τα μαλλιά και με βίαζε όταν με έβρισκε να κοιμάμαι .

Ερώτηση 6:Υπήρξε εξαρτημένο άτομο είτε από ουσίες, είτε από αλκοόλ, είτε από τυχερά παιχνίδια ?

Ναί δυστυχώς αυτά πάνε πακέτο...Χαρτιά και ποτό ήταν σε καθημερινή βάση.

 

Ερώτηση 7: Πότε κάνατε  τα παιδιά σας...

 Μετά από 4 χρόνια γάμου περίπου...Από το δεύτερο παιδί και μετά έγινε πολύ επιθετικός .

Ερώτηση 8: Έφτασε ποτέ στο σημείο να επιτεθεί και στα παιδιά του ?

Αυτό όχι δεν το έκανε ποτέ...Μόνο εμένα χτυπούσε αλλά το έκανε μπροστά στα παιδιά και το μεγάλο μου παιδί έφτασε σε σημείο να ουρήσει επάνω του από το φόβο.

 

Ερώτηση 9: Μπορείς να μας περιγράψεις το χειρότερο περιστατικό που βιωσες?
 
 Δύο είναι τα χειρότερα περιστατικά που συνέβησαν...το ένα ήταν με το ξύλινο καρεκλάκι που προανέφερα και το άλλο ήταν όταν μου πέταξε μια μεγάλη καρέκλα και καρφώθηκε το πόδι της στο κούτελο μου...Παρα λίγο θα έχανα την όραση από το ένα μου μάτι.

Ερώτηση 10 :Για πόσο χρονικό διάστημα δεχοσουν βία ?

Για 6 χρόνια περίπου.
 

Ερώτηση 11:Πότε ενημέρωσες κάποιο δικό σου άνθρωπο για αυτό που βίωνες ?

Δεν μιλούσα ποτέ στο χωριό,μόνο όταν με χτύπησε στο κεφάλι και φώναζε μπροστά στα παιδιά ''μακάρι να πεθάνεις''  καθώς η κουμπάρα μου με πήγαινε στο νοσοκομείο. Εκεί (στο νοσοκομείο) τον κάλυψα...Ζήτησα βοήθεια από την μάνα μου αλλά δεν άπλωσε το χέρι της....Μόνο μια ξαδέρφη μου με στήριξε ,δυστυχώς δε ζεί πια...Με είδε σε τι κατάσταση βρισκόμουν ,45 κιλά είχα μείνει από την στενοχώρια μου και όσα βίωνα και με πήγε στο ψυχίατρο σηκωτή για να με βοηθήσει.

Ερώτηση 12: Ήξεραν οι γείτονες τι συμβαίνει ?αν ναι, σε βοήθησαν ?

Έμενα πάντα έξω από το χωριό και δεν υπήρχαν γείτονες...Μόνο ένας κύριος από τηνη Γερμανία που ερχόταν για λίγο διάστημα.

Ερώτηση 13: Ποιά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ?μετά από πόσο διάστημα έφυγες ?

Είχα φτάσει πια 45 κιλά,οι φλέβες μου πετάχτηκαν έντονα στο κορμί μου,δεν ήθελα τίποτα παρά να γλιτώσω ...Προσπάθησα να δώσω τέλος πολλές φορές στη ζωή μου ,εκείνος φώναζε ''κάντο να τελειώνουμε'' , μα τα μάτια των παιδιών μου ήταν αυτά που με σταματούσαν πάντα...Μέχρι που με έσωσε η ξαδέρφη μου.

Ερώτηση 14: Προγραμμάτισες το πώς θα φύγεις ?Έγινε κρυφά ?

Δεν έγινε κρυφά,του μίλησε η ξαδέρφη μου,σε εκείνη δεν παραδέχτηκε τίποτα και του ζήτησε να με πάει στην πόλη να με πάει στο ιατρό. Ζαλιζόμουν ,λιποθυμούσα,δεν έτρωγα τίποτα....

 

Ερώτηση 15: Γιατί άργησες ?Τι φοβοσουν ?Τι σκεφτόσουν ?Τι αισθανόσουν και δεν το τόλμησες νωρίτερα ?

Ζήτησα βοήθεια από την μάνα μου,της φιλούσα τα πόδια ,την παρακαλούσα και εκείνη απαντούσε ''Είσα στο χω΄ριό ,όλες τα ίδια περνάνε, κανε υπομονή...''  Φοβόμουν πολύ ήμουν σχεδόν 21 χρονών παιδάκι...Αν δεν ήταν η ξαδέρφη μου τώρα θα ήμουν σίγουρα νεκρή ...

Ερώτηση 16 : Όταν τελικά κατάφερες να φύγεις από την σχέση αυτή ποια ήταν τα αισθήματα σου για αυτόν τον άνθρωπο ?

Δεν αισθανόμουν ποτέ τίποτα ίσως γιατί δεν ήξερα τι θα πεί αγάπη...Περίμενα μόνο να ζητήσει ένα συγνώμη από τα παιδιά ,μα ούτε κι αυτό έκανε...Αηδία αισθανομαι γι'αυτόν μέχρι και σήμερα...

Ερώτηση 17 :Τα παιδιά είδαν θετικά τον χωρισμό σας ?Πώς ήταν η ψυχική τους υγεία ?

 Το μεγάλο μου παιδί το έτρεχα σε ψυχολόγους για να ηρεμήσει ,το μικρό μου δεν θυμάται ίσως τίποτα γιατί ηταν πολύ μικρό...όπως και να΄χει ζούν ένα δράμα τα παιδιά χωρισμένων γονιών ειδικά όταν οι γονείς τους δεν μπορούν να τα βρουν σε τίποτα.

Ερώτηση 18: Τι θα συμβουλευες σε γυναίκες που βιώνουν το ίδιο με σένα ?
 
Να φύγουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα,να μη φοβούνται...Να μην κρατάνε το στόμα τους κλειστό,να ζητούν από παντού βοήθεια και κάποιος κάπου θα νοιαστεί για αυτές. όσο μένουν τόσο καταστρέφονται....Αυτές αλλά και τα παιδιά τους ...
 

Ερώτηση 19 :Ποια είναι η σχέση σου πλέον με αυτόν τον άνθρωπο ?

Χάλια .....Δεν  βοήθησε ποτέ στο μεγάλωμα των παιδιών μας και τώρα που μεγάλωσαν όταν έχουν χρήματα τους τα τρώει όπως έκανε και με μ΄ένα ...

Ερώτηση 20: Θεωρείς πως έκανες λάθος που δεν έφυγες νωρίς ? Δεν υπήρχαν σημάδια στα πρώτα χρόνια της κοινής ζωής σας ?

Ναι ήταν λάθος.Έπρεπε να φύγω πολύ νωρίτερα και για μένα και για τα παιδιά μου...Μας κατέστρεψε ψυχολογικά...

Ερώτηση 21:Τί θα έκανες διαφορετικά αν γύριζες πίσω τον χρόνο ?

 Δεν ξέρω τι θα έκανα ,πάντως το μόνο καλό που είχα από αυτον το γάμο ήταν τα παιδιά μου!

Ερώτηση 22 :Θεωρείς πως έπαιξε σημαντικό ρόλο ο χαρακτήρας σου ?δηλαδή ήσουν πολύ συγκαταβατική, χαμηλών τόνων και έβρισκε χώρο να σου φερθεί με βία ?

Τότε ήμουν αλλιώς,δεν μιλούσα , φοβόμουν τους πάντες ,την μάνα μου τον πατέρα μου ,τον πρώην συζυγο μου...Αν έλεγα σε κάτι όχι σήμαινε αυτομάτως και ξύλο...Ίσως έφταιγα κι εγώ αλλά να σου πώ την αλήθεια ακόμη δεν κατάλαβα πού ...
 

Ερώτηση 23 :Πώς είσαι πλέον στη ζωή σου ,τόσο στην προσωπική όσο και στην κοινωνική ζωή σου?

Πέρασα πολλά για να σταθώ στα πόδια μου χωρίς ελάχιστη βοήθεια από τους γονείς μου.Μόνο για να βλέπουν τα παιδιά...Μετά από 5 χρόνια από τον χωρισμό μου γνώρισα τον τωρινό σύντροφό μου που έκανε απίστευτη υπομονή γιατί εγώ ήμουν ακόμη χάλια...Με πολύ υπομονή λοιπόν και αγάπη από την μεριά του κατάφερα να ξεπεράσω όσα έζησα...Το μόνο που με στενοχωρεί πιά είναι που ποτέ δεν νοιάστηκαν οι γονεις και η αδερφή μου.... 

Και κάτι τελευταίο...όσες δεν περνάτε καλά φύγετε να σωθείτε!!!